Παναγιώτης Στάθης (ΠΣ): Η κυβέρνηση στο επίπεδο των Ευρωεκλογών κινείται εκεί διαρκώς, με πεδίο αιχμής την οικονομία, πώς μπορεί να αναστραφεί το κλίμα; Εκεί είναι το βασικό πεδίο δηλαδή της φθοράς.

Υπουργός (ΥΠ): Εγώ θα πω σε αυτό που λέτε ότι είδα και άλλες δημοσκοπήσεις που έδειχναν μία αύξηση της συσπείρωσης (PULSE και Interview) αλλά σε κάθε περίπτωση για εμάς το πιο σημαντικό ποιο είναι; Να μπορούμε να λύνουμε καθημερινά προβλήματα στο πεδίο. Νομίζω ότι από αυτό θα κριθούμε στο τέλος της ημέρας και σε όλες τις πολιτικές συζητήσεις που γίνονται, που κάνουμε, που συμμετέχουμε. Ο κόσμος πολύ περισσότερο ενδιαφέρεται για τα θέματα που δείχνατε πριν, για την καθημερινότητά του, για την οικονομία, για τα θέματα Παιδείας – το τι συμβαίνει στα σχολεία, και πώς τα λύνεις στο πεδίο παρά για το οτιδήποτε άλλο. Άρα, εγώ θα σας έλεγα, γνωρίζουμε τα προβλήματα είναι μεγάλα και πάνω σε αυτά τα προβλήματα προσπαθούμε να λύνουμε καθημερινές λύσεις. Το επιτυγχάνουμε πάρα πολύ συχνά, όπου δεν έχουμε κατορθώσει να το πετύχουμε μέχρι τώρα προσπαθούμε κάθε μέρα να γινόμαστε καλύτεροι. Εγώ αυτή πιστεύω ότι είναι η συνταγή για να μπορέσεις διαρκώς να βελτιώνεις την καθημερινή συνθήκη και του πολίτη και την πολιτική που περιγράφετε και σε αυτό θα κριθούμε και στο τέλος. 

Γιάννης Κολοκυθάς (ΓΚ): Είναι ανίκητη η καθημερινότητα. Συνήθως είναι ανίκητη η καθημερινότητα για όλες τις κυβερνήσεις. Τώρα, ας πούμε, το ΠΑΣΟΚ σάς κάνει μια κριτική για τον ΦΠΑ και λέει «γιατί δεν τον μειώνετε;» ενώ το παράδειγμα από άλλες χώρες δείχνει ότι έπιασε. 

ΥΠ: Εγώ θα σας έλεγα ότι γενικά εάν δει κανείς τις προτάσεις που έχουν έρθει από το ΠΑΣΟΚ είναι μια κουλτούρα του «όχι σε όλα». Δεν έχω δει καμία ουσιαστική διαφορά στις προτάσεις.

ΓΚ: Τι είναι, «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ»;

ΥΠ: Εάν έπρεπε να το σχηματοποιήσω θα το έλεγα έτσι, αλλά το πιο σημαντικό ξέρετε «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ» είναι η μία διάσταση. Εγώ θα έλεγα περισσότερο ότι ο κόσμος έχει ανάγκη να ακούσει συγκεκριμένα πράγματα, κοστολογημένες προτάσεις. Ένα κομμάτι του λόγου γιατί μπήκαμε σε πολλά προβλήματα τα προηγούμενα χρόνια, τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν ότι ο κόσμος έχασε την εμπιστοσύνη του στο πολιτικό σύστημα γιατί δεν εννοούσαμε αυτό που λέγαμε και δεν λέγαμε αυτό που εννοούσαμε. Υπό αυτή την έννοια πρέπει οι προτάσεις της αντιπολίτευσης να είναι πάντα συγκεκριμένες, κοστολογημένες, εναλλακτικές, αυτό προτείνουμε εμείς. Δεν διεκδικούμε το «ναι» σε όλα, σε ό,τι κάνουμε προφανώς, έτσι; Κάτι τέτοιο θα ήταν και παράλογο και λάθος. Διεκδικούμε όμως σε κάποια πράγματα να πετύχουμε συναινέσεις. Δηλαδή, για παράδειγμα, στην Παιδεία στα μη κρατικά Πανεπιστήμια το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ είχε αυτή την στάση, ενώ έχει μια διαχρονική θέση, έστω ένα μεγάλο κομμάτι του, νομίζω ότι εξέθεσε το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή εκείνες τις ημέρες. Άρα, πιο σημαντικό είναι να πετύχουμε συναινέσεις σε κάποια πράγματα που θέλουν να μείνουν στον χρόνο. Το ότι κάναμε την Παιδεία πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης στην Μεταπολίτευση, έκανε κακό στην Παιδεία. Ξεκάθαρα. Νομίζω ότι μείναμε σε κάποια πράγματα τύπου τοτέμ, όπως τα μη κρατικά Πανεπιστήμια, όπως υπάρχει η συζήτηση για τους αιώνιους φοιτητές. Έχουν μείνει κάποια πράγματα από όταν ήμασταν στα αμφιθέατρα. 

ΠΣ: Αυτό έκανε και κακό στην κοινωνία με την έννοια ότι όταν ένα κόμμα ή όλα τα κόμματα λένε «όχι» σε κάποιες αλλαγές, «μπολιάζουν» και την κοινωνία με άρνηση απέναντι σε αυτά; 

ΥΠ: Ναι και αυτό οδηγεί και σε μία υστέρηση και σε μία καθυστέρηση λύσεων σε κάποια πράγματα. Θα το πω αστειευόμενος: ακόμη και στις τέχνες, το ρεπερτόριο αλλάζει στην πορεία και στο τραγούδι και σε άλλα πράγματα, δεν μπορεί να μην αλλάζει στην πολιτική και να είναι ίδιο το ρεπερτόριο μέσα στο χρόνο. Μετά γίνεται αυτό το ρητό «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα». Λοιπόν, πρέπει σε κάποια πράγματα, και χωρίς πολλά λόγια: περάσαμε ένα Νόμο για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια – θα εφαρμοστεί. Άνοιξε μία κουβέντα πριν από λίγες εβδομάδες για την εφαρμογή του Νόμου για τους «αιώνιους φοιτητές», όπως λέει ο δημοσιογραφικός τίτλος -δεν είναι έτσι το άρθρο, δεν είναι αυτός ο τίτλος- θα εφαρμοστεί, φυσικά και θα εφαρμοστεί. 

ΓΚ: Πείτε μας για τα μη κρατικά (πανεπιστήμια), επειδή ανακοινώθηκε πέρσι έγινε ό,τι έγινε, ψηφίστηκε κανονικά, νομίζουμε ότι χάθηκε στην πορεία. Γίνεται τίποτα ή όχι;

ΥΠ: Φυσικά. Έτσι και αλλιώς μιλάμε για πεδίο εφαρμογής που ξεκινάει τον Σεπτέμβριο του 2025. Υπεγράφησαν οι Υπουργικές Αποφάσεις που μιλάνε για τις αιτήσεις. Οι αιτήσεις θα γίνουν στην Ανεξάρτητη Αρχή, στην ΕΘΑΑΕ. Ξεκινάνε Ιανουάριο και τελειώνουν τέλος Φεβρουαρίου. Σήμερα δεν έχουμε, αλλά θα έχουμε. 

ΠΣ: Έχετε αίσθηση για το τι μπορεί να έρθει;

ΓΚ: Θα έχετε μιλήσει…

ΥΠ: Φυσικά, και είμαστε πολύ αισιόδοξοι σε σχέση με αυτό που θα πετύχουμε. Εγώ θέλω να το πάω ένα βήμα πίσω αυτό που με ρωτάτε. Είναι κομμάτι του παζλ αυτή η συζήτηση. Όλο το παζλ αφορά γενικά τα Πανεπιστήμια, την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Δεν είναι η κυρίαρχη πολιτική αυτή. Αυτό είναι ένα κομμάτι που έπρεπε να έχει λυθεί εδώ και δεκαετίες, έχει λυθεί σε όλες τις άλλες χώρες του κόσμου, μα σε όλες, εδώ για κάποιον λόγο υπήρχε μία συζήτηση ταμπού, τοτέμ – δεν ξέρω- κρυβόμασταν πίσω από το δάχτυλό μας. 

ΠΣ: …και ότι θα απαξιώσετε τα Δημόσια Πανεπιστήμια, αυτή ήταν επίσης η κουβέντα. 

ΥΠ: Σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του ΟΗΕ το θέμα αυτό έχει λυθεί. Εδώ για κάποιον λόγο μας πήρε δεκαετίες. Το λύσαμε. Θα έρθουν Πανεπιστήμια, είναι κομμάτι της συζήτησης, είμαστε αισιόδοξοι για το τι θα δούμε. Αλλά, έτσι και αλλιώς, μα και σε όλες τις χώρες, η κυρίαρχη πολιτική είναι τα Δημόσια Πανεπιστήμια. 

ΓΚ: Μα και η Κυβέρνηση τα Δημόσια κοιτάξει…

ΥΠ: Και η Διεθνοποίηση που λέμε, λέτε εάν θα έρθουν Πανεπιστήμια; Εγώ θα σας πω κάτι. Περιμένω με τους συνεργάτες μου να δούμε 50 κορυφαία Πανεπιστήμια τουλάχιστον του εξωτερικού να συμπράττουν με ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια για κοινά Μεταπτυχιακά προγράμματα τα οποία θα πραγματοποιηθούν εδώ. Πώς θα γίνει αυτό; 

ΠΣ: Είναι έτοιμο αυτό;

ΥΠ: Αυτό είναι σχεδόν έτοιμο με ποια έννοια; Έχει δημιουργηθεί μία πρόσκληση με χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης. Η πρόσκληση είναι 62 εκατ. Ευρώ. Η πρόσκληση αυτή τι κάνει; Χρηματοδοτεί ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια για να συμπράξουν σε Μεταπτυχιακά με κορυφαία Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Θα καταθέσουν τις προτάσεις τους στο Υπουργείο Παιδείας τις επόμενες εβδομάδες και ήδη ξέρουμε μερικά κορυφαία Πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης τα οποία θα συμπράξουν με ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια για να δημιουργήσουν κοινά Μεταπτυχιακά από τώρα. 

ΠΣ: Έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον;

ΥΠ: Βεβαίως, κορυφαία Πανεπιστήμια της Ευρώπης. 

ΠΣ: Κορυφαία; Φαντάζομαι ότι δεν μπορείτε να πείτε ονόματα. 

ΥΠ: Βεβαίως. Δεν θα πρέπει να πω ονόματα αλλά έτσι και αλλιώς πολλά έχουν συζητηθεί και έχουν διαρρεύσει ήδη σε συζητήσεις που έχουν κάνει τα ίδια τα Δημόσια Πανεπιστήμια. Αλλά εγώ θα σας πω, ότι όταν αυτή η λίστα ολοκληρωθεί θεωρώ ότι αυτό θα είναι στις αρχές της επόμενης χρονιάς, η λίστα θα σας εντυπωσιάσει. Και έτσι, ουσιαστικά, θα έχουμε ξεκινήσει να πετυχαίνουμε μια σειρά από τρία πράγματα. Το ένα πράγμα είναι η διεθνοποίηση στο δημόσιο σύστημα, που είναι το βασικό σύστημα σε κάθε χώρα και στη χώρα μας. Το δεύτερο πράγμα: ανοίγεις το πεδίο και το «παιχνίδι» σε ό,τι αφορά τα μη κρατικά Πανεπιστήμια. Και τρίτον, επενδύεις και σε κάτι άλλο, σε μικρές περιόδους σπουδών. Βγήκε μια έρευνα που δείχνει τις χώρες όπου οι Αμερικανοί φοιτητές περνάνε ένα εξάμηνο ή έναν χρόνο των σπουδών τους κάπου στο εξωτερικό και η Ελλάδα βγαίνει σε αυτή τη λίστα όγδοη. Βγαίνει πάρα πολύ ψηλά. Βγαίνει όγδοη ερήμην των ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων. Βγαίνει όγδοη μέσα από Κολλέγια που πηγαίνουν Αμερικανοί φοιτητές, Αμερικανικά Κολλέγια που έχουν παραρτήματα στην Ελλάδα και δεν βγαίνουν τα ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια. Άρα, εμείς περάσαμε μία διάταξη που λέμε ότι μπορείς να παρέχεις τα αγγλόφωνα μαθήματά σου εάν είσαι ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο και για μικρές περιόδους σπουδών π.χ. σε Αμερικανούς και Καναδούς φοιτητές. 

ΠΣ: Άρα, θα μπορεί να έρθει στην Ελλάδα και να πάει στο ΕΚΠΑ ας πούμε.

ΥΠ: Ακριβώς. Να μην πηγαίνει μόνο σε μία ιδιωτική δομή. Μόνο από τις ιδιωτικές δομές η Ελλάδα βγαίνει όγδοη σε αυτόν τον χάρτη. Δεν θα μπορούσε να είναι τέταρτη ή τρίτη; Γιατί το λέω αυτό; Μην πάτε μακριά. Εάν πάτε στην Ιταλία, στη Φλωρεντία. Η Φλωρεντία έχει 41 παραρτήματα ξένων Πανεπιστημίων εκεί για σπουδές αρχιτεκτονικής και κομμάτι είναι η εμπειρία του να ζει κανείς για έξι μήνες στη Φλωρεντία. Εμείς αυτό οφείλαμε να το είχαμε κάνει εδώ και δεκαετίες για την Αρχαιολογία, για τη Φιλοσοφία για όλα αυτά τα πράγματα. Κλειστήκαμε λίγο πίσω από τα ταμπού και πίσω από ένα πολιτικό – πολωτικό παιχνίδι. 

ΠΣ: Για να το κάνω «50αριακια» –συγγνώμη για την έκφραση- εγώ τώρα αύριο το πρωί, θα μπορώ να σπουδάζω στο ΕΚΠΑ, έχω κολλήσει με το ΕΚΠΑ… 

ΥΠ: Το ΕΚΠΑ θα κατεβάσει κορυφαίες προτάσεις…

ΠΣ: Και θα μπορώ να κάνω μεταπτυχιακό το οποίο θα είναι στο Harvard, επειδή λέμε Harvard συνήθως, ένα οικονομικό Πανεπιστήμιο τυχαία, από εδώ.

ΥΠ: Και το πτυχίο το οποίο θα πάρετε θα λέει «ΕΚΠΑ» και άλλο ένα όνομα ενός κορυφαίου Πανεπιστημίου. Διπλό πτυχίο. 

ΓΚ: Ερώτηση: Θα ισχύσει για τους φοιτητές που είναι τώρα. 

ΥΠ: Θα είναι μεταπτυχιακά αυτά. Άμεσα. Αυτά ξεκινάνε άμεσα. 

ΠΣ: Να κάνει μεταπτυχιακό στο Harvard… 

ΥΠ: Από την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά. 

ΠΣ: Και αυτό θα αφορά 50 μεγάλα Πανεπιστήμια. 

ΥΠ: Όχι 50, τουλάχιστον 50. Οι προτάσεις που περιμένουμε να δούμε είναι διπλάσιες. 

ΠΣ: Το θεωρώ μεγαλύτερη είδηση εγώ και τα μη κρατικά είναι εξαιρετικά σοβαρό, αλλά αυτό είναι πολύ μεγάλη είδηση. 

ΥΠ: Ακριβώς. Μα η συζήτηση ποια πρέπει να είναι. Η Ελλάδα πρέπει να γίνει περιφερειακό κέντρο εκπαίδευσης. Ήμασταν με τον Πρωθυπουργό στην Κύπρο προχθές. Η Κύπρος στο μέγεθός της το έχει κατακτήσει. Εμείς που έχουμε κορυφαίους ακαδημαϊκούς, κορυφαία τοποθεσία, τεράστια ακαδημαϊκή διασπορά γιατί δεν το έχουμε κατακτήσει;

ΓΚ: Οι καθηγητές το δέχονται αυτό; Για τα Πανεπιστήμια;

ΥΠ: Για τη διεθνοποίηση σίγουρα, είναι κάτι που το έχουν αγκαλιάσει πάρα πολύ. 

ΓΚ: Είστε σίγουρος για αυτό γιατί θα ακούσουμε και αντιδράσεις. Ότι «χαλάει ο χαρακτήρας του ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου«, ότι «θα μπει το Yale, το Harvard…». Υπάρχει και ισχυρό κίνημα. Το ξέρετε, το ζείτε. 

ΥΠ: Η διεθνοποίηση έχει αγκαλιαστεί. Είναι κάτι το οποίο το καταλαβαίνουν και όλοι. Ότι εάν έχεις μια δυνατότητα να κάνεις κάτι σπουδαίο, γιατί να μην το κάνεις; Ποιος είναι ο λόγος, τι έχεις να φοβηθείς; Δεν αλλάζεις κάτι, μόνο κερδίζεις από αυτό. 

ΓΚ: Πολλά σπουδαία μπορούσαμε να κάνουμε σε αυτή τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια. Και κολλήσαμε. Δηλαδή οι Υπουργοί Παιδείας ασχολούνταν με τα κλειστά Πανεπιστήμια, τις φθορές, με την πανεπιστημιακή αστυνομία που ναυάγησε. 

ΠΣ: Χάνονται εξεταστικές, με αυτά τα πράγματα που σε άλλες χώρες είναι αυτονόητα αυτά τα πράγματα. Ότι δεν μπορεί ο άλλος να πάει να δώσει εξεταστική γιατί έχει κατάληψη. 

ΥΠ: Θα έχουμε και κρίσεις, θα έχουμε και διαχείριση δύσκολων γεγονότων. Το Υπουργείο Παιδείας είναι ένας τεράστιος οργανισμός. Αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να μπορέσουμε να αλλάξουμε και επίπεδο, να αλλάξουμε «πίστα». Ακριβώς επειδή έχουμε καθυστερήσει τόσο είναι και πολύ μεγαλύτερη η συνθήκη της ευκαιρίας. Εάν το κάνεις αυτό. Και είμαι πολύ αισιόδοξος ότι θα το πετύχουμε. Και είναι από τα πράγματα που νομίζω θα κάνουν τη διαφορά. Δεν είναι από τις αλλαγές που θα την δεις σε μία μέρα. Δεν είναι κώδικας. Φιλοξενούσατε πριν τον καλό μου φίλο και συνάδελφο, Δημήτρη Παπαστεργίου. Στην Πληροφορική κάνεις πράγματα και τα βλέπεις σε ένα 24ωρο ενίοτε, η Παιδεία είναι το άλλο άκρο. Βάζεις ένα σπόρο και πρέπει ο σπόρος να πάρει χρόνο για να φυτρώσει. Παρόλα αυτά, επειδή σε κάποια πράγματα μείναμε πίσω, θα δείτε γρήγορα αλλαγές πιστεύω και στο χώρο της παιδείας.

ΠΣ: Να πάμε λίγο στους «αιώνιους φοιτητές»; Το είπατε θα εφαρμοστεί, αλλά πως; Πως θα εφαρμόζεται; Τώρα θα εφαρμοστεί; 

ΥΠ: Θα απαντήσω τελείως ταυτολογικά, θα το κάνουμε κάνοντάς το. Έχει ψηφιστεί από την προκάτοχό μου, είναι στον 4927 του 2022. Το άρθρο το οποίο έχει ψηφιστεί είναι υπερπλήρες. Δηλαδή για να προλάβω την όποια συζήτηση, μπορείς να μετατρέψεις τις σπουδές σου σε ενεργής φοίτησης, part time, σε διπλό χρόνο. Αν υπάρχει θέμα υγείας, υπάρχουν μέριμνες. Αν υπάρχει θέμα εργασίας υπάρχουν μέριμνες. Άρα, το άρθρο είναι πλήρες. Υπό αυτήν την έννοια στο τέλος της φετινής ακαδημαϊκής χρονιάς το άρθρο εφαρμόζεται και νομίζω ότι είναι πάρα πολύ καλό γιατί αυτά είναι πράγματα τα οποία είναι λυμένα. 

ΓΚ: Έχουν εντοπιστεί «αιώνιοι φοιτητές», πόσοι είναι, ποιοι είναι; 

ΥΠ: Θα εντοπιστούν στο τέλος της χρονιάς γιατί εξαρτάται και από το πως θα πάνε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων…

ΓΚ: Όταν ένας φοιτητής εντοπίζεται, τί γίνεται από κει και πέρα; Ρωτάτε αν θέλει να συνεχίσει τις σπουδές του ή όχι; Μπορεί να έχει συμβεί κάτι στη ζωή του. 

ΥΠ: Αν έχει συμβεί, θα το δηλώσει. Ο Νόμος έχει εξαιρέσεις, μέριμνες, θέματα υγείας, θέματα εργασίας, έχει τα πάντα. 

ΠΣ: Χιλιάδες; 

ΥΠ: Αυτό θα το δούμε στο τέλος της χρονιάς, σίγουρα θα είναι εκτεταμένος ο αριθμός, γιατί δεν έχει γίνει ποτέ αυτό. Να πούμε λίγο ποια είναι η διαφορά. Στην Ελλάδα υπάρχει η κατάκτηση της δωρεάν Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και αυτή η κατάκτηση είναι σημαντική και πρέπει να τη διαφυλάξουμε. Στο εξωτερικό ποια είναι η διαφορά; Έχουν δίδακτρα. Οπότε, ακριβώς επειδή έχουν δίδακτρα υπάρχει το αντικίνητρο της παραμονής, οπότε κάποιος δεν κάθεται να δαπανά συνεχώς. Οπότε, εμείς πρέπει να κάνουμε αυτή τη διαδικασία για να διαφυλάξουμε τα του οίκου μας. Τα ελληνικά δημόσια Πανεπιστήμια, έχουν πάρα πολύ καλές δυνατότητες. Βλέπετε, ανεβαίνουν στα rankings. Έχουν εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό. Στα θέματα οργάνωσης πάσχουμε διαχρονικά. Που τα θέματα οργάνωσης έχουν και αυτή την πτυχή. Είναι πολύ σημαντικό. Και όχι μόνο συμβολικά. Είναι πολύ σημαντικό πρακτικά. 

ΠΣ: Πάμε για να προλάβουμε και σε άλλα θέματα. Πάμε στο σχολείο. Πάμε στα κινητά που ρωτάνε όλοι; Έπιασε το μέτρο με τα κινητά, με την απαγόρευση των κινητών; 

ΓΚ: Και τί αντιδράσεις ξεσήκωσε;

ΥΠ: Εγώ θα πω ότι έπιασε: Πρώτον είδα μία δημοσκόπηση γιατί ξεκινήσαμε με δημοσκοπήσεις πρόσφατα, η οποία δημοσκόπηση έλεγε ότι το 86% της κοινής γνώμης αγκαλιάζει το μέτρο. Ξεκινάμε μ’ αυτό. Δεύτερον, στο πεδίο, τί βλέπω καθημερινά: το αγκάλιασαν οι εκπαιδευτικοί, γι αυτό και «έπιασε». Το έχουν αγκαλιάσει οι οικογένειες, το έχουν αγκαλιάσει οι εκπαιδευτικοί. Θα αναφέρω έναν αριθμό τον οποίον είδα σήμερα το πρωί πριν έρθω στην εκπομπή γιατί το τσεκάρουμε καθημερινά, έχουν μπει 10.700 αποβολές για τη χρήση κινητού τηλεφώνου. Αυτό δεν το λέω ως τεκμήριο επιτυχίας -δεν είναι αναγκαστικά  ευχάριστο οι αποβολές, προς Θεού- το λέω ως τεκμήριο εφαρμογής. Δηλαδή το τεκμήριο εφαρμογής είναι σημαντικό. Ο στόχος γενικά με τον διακανονισμό λειτουργίας, είναι να προστατέψουμε το κάθε παιδί. Φτιάξαμε ένα νέο κανονισμό λειτουργίας στα σχολεία φέτος, που ίσχυσε από το Σεπτέμβριο, τα κινητά πήραν τον τίτλο, αλλά δεν είναι μόνο τα κινητά. Η βασική συνθήκη είναι με τα θέματα που καλύπτετε στην εκπομπή. Θέματα βίας, θέματα εκφοβισμού.

ΠΣ: Αυτό ήθελα να πω, βοήθησε σ αυτό;

ΥΠ: Απόλυτα! Γιατί η εμπειρία ποια είναι; Και είναι και η εμπειρία που βλέπετε στα ρεπορτάζ σας. Τα γεγονότα αυτά συνήθως, έρχονται, παντρεύονται με την χρήση του κινητού και σηκώνεις ένα τηλέφωνο και βιντεοσκοπείς το γεγονός. 

ΓΚ: Για ν’ ανέβει γίνεται. 

ΥΠ: Ακριβώς! Οπότε, απαγορεύοντας το κινητό στο σχολείο, ο κανονισμός λειτουργίας δεν λέει μόνο δεν μπορεί να υπάρχει εμφανής κατοχή και χρήση του κινητού τηλεφώνου. Ο κανονισμός λειτουργίας τί λέει; Για παράδειγμα: αν βιντεοσκοπήσει κάποιος ένα παιδί σε μία ευαίσθητη στιγμή του, αν παραβιάσει ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, αλλάζει σχολικό περιβάλλον. Αυτό πρέπει να γίνει γιατί πρέπει να μπορέσουμε, πρώτον, να προστατέψουμε το κάθε παιδί επαναλαμβάνω, δεύτερον, εκπαιδευτικοί μάς ζητούσαν να έχουν εργαλεία στα χέρια τους για να μπορέσουν να διαχειριστούν το φαινόμενο.  

ΓΚ: Αλλά μέχρι τώρα ξέρετε τί θα πούμε κύριε Πιερρακάκη, ζητούν να φύγει το θύμα και όχι ο θύτης  πολλές φορές,…

ΥΠ:  Ο νέος κανονισμός λειτουργίας λοιπόν προβλέπει ακριβώς το ανάποδο. Προβλέπει ότι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ο Σύλλογος ή ο Διευθυντής μπορούν να κρίνουν συγκεκριμένα πράγματα. Όλο αυτό είναι ένα πλαίσιο κανόνων… 

ΠΣ: Έχετε πει 11 αλλαγές, έχετε πει αλλαγές σημαντικές στο σχολείο 

ΥΠ: Έχουν γίνει 11+1 αλλαγές φέτος. Ένα κομμάτι του νομίσματος είναι αυτό. Από την άλλη, υπάρχουν οι Δράσεις Ενεργού Πολίτη, ο εθελοντισμός. Πράγματα που πρέπει να γίνουν. Η κουλτούρα δεν μπορεί να είναι μονόπατη, δεν μπορεί να είναι μόνο προς τη μία κατεύθυνση. Η αλλαγή που θέλουμε να πετύχουμε είναι ότι για κάθε δικαίωμα υπάρχουν και υποχρεώσεις και για κάθε πράξη υπάρχουν συνέπειες. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να κατακτήσει κανείς βασικά στο σχολείο έτσι; 

Άρα, έχουμε αυτό το νέο κανονισμό, δουλεύει, δουλεύει γιατί τον αγκάλιασαν οι εκπαιδευτικοί, εγώ αυτό θα σας πω σαν τίτλο. Από κει και πέρα έχουμε πολλές άλλες αλλαγές όπως λέτε. Εγώ θα αναφέρω, επειδή, ξανά επικαλούμενος και ρεπορτάζ που έχετε δείξει, ένα κομμάτι που μας έχει απασχολήσει, παρότι τα σχολικά κτήρια ανήκουν στους δήμους, εμείς κρίνουμε ότι πρέπει να υπάρξει μία πάρα πολύ σημαντική παρέμβαση στο θέμα των κτηρίων τα οποία έχουν ανάγκη στήριξης και αρωγής. Βάζουμε διαδραστικούς πίνακες σε κάθε σχολείο. Οι διαδραστικοί πίνακες είναι 2024. Όντως, μου λέει κάποιος -και είναι μια φράση που την έχω ακούσει πολύ- «δεν μπορείς να έχεις ένα διαδραστικό πίνακα του 2024 και δίπλα να έχεις ένα σοβά που πέφτει». Είναι αλήθεια αυτό. Γι’ αυτό το λόγο φτιάχνουμε αυτό το πρόγραμμα αποφάσισε ο Πρωθυπουργός, το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», είναι 250 εκατομμύρια. Ξεκινάει. Θα υπάρξουν αλλαγές στα σχολικά κτήρια και θα υπάρξουν και ιδιώτες χορηγοί που θα αλλάξουν κάποια απ’  αυτά τα κτήρια μέσα στη χρονιά έτσι ώστε την επόμενη χρονιά να έχουμε παρέμβει σε πάρα πολλά απ’ τα κτήρια. Τα σχολεία είναι πολλά. 

ΠΣ: Είναι πάρα πολλά τα σχολεία, πράγματι, αλλά το θέμα της παρέμβασης χρειάζεται. Στους Δήμους ανήκουν, το ξέρουμε, όλοι. Να ρωτήσω, για τους διαδραστικούς (πίνακες) έχουν πάει παντού; Μου στέλνουν μηνύματα και λένε ότι υπάρχουν περιοχές που μπορεί να μην έχουν πάει όλοι. 

ΥΠ: Ναι γιατί το χρονοδιάγραμμα εξ αρχής ήταν για το τέλος της χρονιάς, άρα ακόμα έχουμε ενάμιση μήνα για να μπορέσουμε να φτάσουμε παντού, τι θα καλύπτουν οι διαδραστικοί πίνακες; Πέμπτη Δημοτικού και πάνω, αλλά είναι όλες οι σχολικές αίθουσες. Χρειαζόμαστε ως το τέλος της χρονιάς για να φτάσουν παντού. 

ΠΣ: Κενά στα σχολεία υπάρχουν;

ΥΠ: Κενά στα σχολεία υπάρχουν επειδή υπάρχει ένα δυναμικό σύστημα, έχουμε 190.000 εκπαιδευτικούς. Προκύπτουν ασθένειες, προκύπτουν προβλήματα στην καθημερινότητα. Πάντα θα προκύπτουν λοιπόν αυτά τα προβλήματα. Εμείς, κρινόμαστε λοιπόν στο να είναι τα λιγότερα δυνατά. Φέτος η χρονιά ξεκίνησε με 6.000 περισσότερους εκπαιδευτικούς στο πεδίο απ’ ότι πέρυσι. Και να τα καλύπτεις γρήγορα και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο περάσαμε μία διάταξη στη Βουλή, μία Τροπολογία όπου προβλέπει τοπικές προσκλήσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ζητάμε εκπαιδευτικούς σε κάποιες περιοχές και δεν εμφανίζονται. Εξαντλήθηκαν οι πίνακες του ΑΣΕΠ. Εκεί, δίνουμε λοιπόν μία νέα θεσμική δυνατότητα, απενεργοποιήθηκε τώρα για κάποιες περιοχές, όπου παρατηρήθηκαν κάποια κενά, έκτακτα, αυτής της φύσεως που περιέγραφα πριν, για να μπορέσουμε με  μία τοπική πρόσκληση γρήγορα, να τα καλύψουμε, να πάει εκεί στη συγκεκριμένη  περιοχή.

ΠΣ: Δηλαδή δεν υπάρχουν σχολεία που μπορεί να έχουν πχ φοβερές ελλείψεις, μπορεί να υπάρχουν σχολεία που έχουν ένα δύο αλλά όχι σχολεία που να έχει δέκα καθηγητές να λείπουν; 

ΥΠ: Δεν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα, είναι δύσκολο να προκύψουν δέκα ανάγκες ταυτόχρονα, όπου όμως προκύπτουν φαινόμενα ελλείψεων όπως το περιγράφετε, προσπαθούμε να  παρεμβαίνουμε και θα παρεμβαίνουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα. 

ΓΚ: Κάποια πρωτοβουλία μπορείτε εσείς να πάρετε για τα νησιά; Γιατί έχουμε εκπαιδευτικούς που βγήκαν κατά καιρούς και λένε: δεν μπορούμε να πάμε στα νησιά, ο μισθός δεν φτάνει, προφανώς το ξέρετε ότι ο μισθός είναι μικρός, γιατί μας ζητούν κάτι ενοίκια στο Θεό. Λοιπόν, αυτό δεν πρέπει να υπάρξει, μία μέριμνα, συνεργασία με δήμους, να βρουν χώρους να έχουν αστυνομικούς, όχι μόνο αστυνομικούς, γιατρούς, τα πάντα.

ΥΠ: Συνεργαζόμαστε με δήμους, υπάρχουν και δήμαρχοι δε που κάνουν καταπληκτική δουλειά, γιατί, προβλέπει ο Νόμος τη δυνατότητα αν θέλει ένας Δήμαρχος να δώσει κάποια έξτρα χρήματα σε ένα εκπαιδευτικό για να μπορέσει να στηρίξει το ενοίκιό του, ο Νόμος το προβλέπει. 

ΠΣ: Πρώτη φορά το ακούω…

ΥΠ: Ξέρω δύο δημάρχους που το έχουν κάνει. Υπάρχουν κάποιοι που επενδύουν σ αυτό… 

ΓΚ: Κάποιοι κοιτάνε τον τουρισμό καλύτερα απ’ ότι κοιτάνε την Παιδεία όμως…

ΥΠ: Εγώ θα πω ότι υπάρχουν κάποιοι που το κάνουν και το κάνουν καλά, θα ήθελα να το κάνουν όλοι. Σε αυτό, να προσθέσω επίσης μιας και λέγαμε για τα σχολικά κτήρια πριν, ότι υπάρχουν Δήμαρχοι οι οποίοι έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά και τα έχουν προτεραιοποιήσει και μακάρι να το κάνουν όλοι…

ΠΣ: Απ’ αυτό θα κριθούν κι αυτοί

ΥΠ: Και να προσθέσω σ’ αυτό που λέτε ότι η καλύτερη πολιτική για να αντιμετωπίσεις αυτό το φαινόμενο πέρα από την γενική πολιτική μισθών, τη στήριξη που κάνει το υπουργείο Οικονομικών, είναι να λύσουμε αυτό το διαχρονικό θέμα, έχουμε πάρα πολλούς αναπληρωτές. Φέτος κάναμε 10.000 μόνιμους διορισμούς. Οι 10.000 μόνιμοι διορισμοί σου επιτρέπουν, αν ξέρεις ότι κάπου θα είσαι για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μπορείς να κάνεις ένα άλλου τύπου προγραμματισμό από έναν άνθρωπο ο οποίος την τελευταία στιγμή, ή πολύ κοντά, μαθαίνει ότι θα πάει κάπου που εκεί να έχει ενδεχομένως δυσκολίες να ανταποκριθεί. Πιστεύω δηλαδή ότι και με πολιτικές όπως τις περιγράφετε στην ερώτησή σας, που πρέπει να κάνουμε τα συναρμόδια υπουργεία για το θέμα της στέγης να γίνει η παρέμβαση…

ΓΚ: Και δεν είναι μόνο για τους εκπαιδευτικούς, είναι για τους αστυνομικούς. 

ΥΠ: Σίγουρα χρειάζεται κάτι τέτοιο, αλλά εγώ θα σας πω ότι και μόνο η πολιτική του να μετατρέπουμε θέσεις αναπληρωτών σε θέσεις μονίμων διορισμών, όπου είναι σαφές ότι στην Εκπαίδευση, ο κόσμος το καταλαβαίνει, τι ξέρει, είναι σαφές ότι στην Εκπαίδευση κάνει τη διαφορά αυτό, νομίζω ότι είναι ένα μέρος της λύσης στο πρόβλημα που περιγράφετε.

ΠΣ: Λοιπόν έχω μία «παραγγελιά» από τους συμμαθητές της κόρης μου που έχει να κάνει με τις σχολικές εκδρομές. Τί θα γίνει; Αλλάζει κάτι; 

ΥΠ: Με τις σχολικές εκδρομές προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα πλαίσιο το οποίο δεν υπήρχε επί της ουσίας ένα δομημένο πλαίσιο σχολικών εκδρομών, είμαστε σε συνεργασία με τις Ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών για να φτιάξουμε ένα πλαίσιο που πραγματικά  θα επιτρέψει οι σχολικές εκδρομές να γίνονται σωστά. Είναι λίγο, στο ίδιο πνεύμα που περιέγραφα πριν για το νέο κανονισμό λειτουργίας στα σχολεία. Όπως έχεις νέο κανονισμό στα σχολεία πρέπει να έχεις και στις εκδρομές. Εκεί χρειάζεται να λυθούν ακόμη κάποια θέματα. Είμαστε στην τελική φάση αυτού του διαλόγου.  

ΠΣ: Υπουργέ σας ευχαριστούμε πολύ. 

ΥΠ: Κι εγώ.