ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ (ΓΠ): Κύριε Υπουργέ, μας έχει συγκλονίσει η υπόθεση αυτή με το ζευγάρι των αστυνομικών. Και εγώ αναρωτιέμαι για δύο πράγματα: αυτά τα παιδάκια τώρα είναι απομονωμένα -τα τρία κορίτσια- σε ένα δωμάτιο ενός νοσοκομείου -κακώς, πρέπει να μεταφερθούν σε δομή. Ο γιος είναι σε μία δομή 200 χλμ από την Αθήνα. Τα παιδιά αυτά δεν πάνε σχολείο αυτή την εποχή;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ (ΥΠ): Εγώ θα σας πω κύριε Παπαδάκη, έβλεπα πριν το ρεπορτάζ που είχατε το οποίο είναι συγκλονιστικό. Αυτή η υπόθεση μας έχει συγκλονίσει όλους. Υπάρχει μία εισαγγελική παραγγελία, την οποία εκτελούμε, αυτό είναι το πρώτο. Το δεύτερο είναι ότι έχω διατάξει ΕΔΕ για το συγκεκριμένο ζήτημα.

ΓΠ: Γιατί στο σχολείο τι ζωγραφιές, τι εκθέσεις… κανένας δεν πήρε χαμπάρι τίποτα;

ΥΠ: Η πρώτη εντύπωση που υπάρχει είναι ότι τα περισσότερα πράγματα ήταν εκτός σχολείου, αλλά δεν θα μείνουμε στην πρώτη εντύπωση: θα γίνει Ένορκη Διοικητική Εξέταση κατεπείγουσα να δούμε ακριβώς τι και πώς έχει συμβεί. Και αυτό το οποίο έχω ζητήσει από τους συνεργάτες μου είναι – εκτελώντας πάντα την εισαγγελική παραγγελία και όπως αυτή θα εξελιχθεί – να μην υπάρξει καμία διδακτική απώλεια ουσιαστική για αυτά τα παιδιά. Υπάρχει μία τεράστια απώλεια, μία τεράστια δυσκολία που πρέπει να διαχειριστούν, εμείς θα είμαστε αρωγοί στο να μπορέσουμε να βοηθήσουμε όσο πιο πολύ μπορούμε. Αυτή είναι η εντολή, άρα θα προσπαθήσουμε πολύ γρήγορα να δώσουμε λύση σε αυτό πρώτα.

ΓΠ: Και κάτι το οποίο δεν είναι αρμοδιότητα του δικού σας Υπουργείου. Ούτε είναι λύση η απομόνωση, γιατί ουσιαστικά απομονωμένα είναι αυτά γιατί υπάρχει, λέει και αστυνομικός που φρουρεί για να μην έρθει κανένας και μπει στο δωμάτιο των παιδιών απομονωμένα σε ένα δωμάτιο ενός νοσοκομείου και άγιες μέρες που έρχονται, έρχονται Χριστούγεννα. Αντιλαμβάνεστε ότι…

ΥΠ: Είναι συγκλονιστική ιστορία, είναι δεδομένο ότι πρέπει να παρέμβουμε. Όπως πολύ σωστά λέτε αυτά είναι θέματα τα οποία έχουν να κάνουν και με τις εισαγγελίες και με το τι εντολές εκτελούμε, αλλά από κει και πέρα θα υπάρξει παρέμβαση και δική μας. Υπάρχουν δυνατότητες να γίνουν παρεμβάσεις. 

ΓΠ: Είχαμε την απαγόρευση των κινητών. Προχωράει αυτή η ιστορία, τουλάχιστον μέσα στο σχολείο…

ΥΠ: Και πολύ καλά. 

ΓΠ: Πάει καλά. Έξω από το σχολείο, δυστυχώς, έχουμε κρούσματα αλλά δεν μπορεί να ελεγχθεί, πώς να το ελέγξεις απόλυτα έξω από το σχολείο. Έχουμε τα social media, όμως, τα οποία μπορεί να μην χρησιμοποιούνται μέσα στο σχολείο από τα παιδιά, να χρησιμοποιούνται έξω. Είχαμε τα πρόσφατα γεγονότα με τα «challenge», αυτό το «superman», όπου είχαμε τον σοβαρό τραυματισμό ενός παιδιού στη Ρόδο και ενός παιδιού στην Πάτρα. Υπήρχε η σκέψη και ο προβληματισμός να απαγορευτούν τα social media για παιδιά κάτω των 15 ετών. Μάλιστα υπάρχει και ένα εύρημα από τη δημοσκόπηση της ALCO όπου έχει τεθεί το ερώτημα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ (ΓΓ): Ναι. Και είναι τεράστιο το ποσοστό…

ΥΠ: Είναι άνω του 70%

ΓΓ: …Βλέπουμε ότι επτά στους δέκα συμφωνούν με αυτό το μέτρο που έχει ληφθεί για να απαγορευθούν τα social media σε παιδιά κάτω των 16 ετών. 

ΥΠ: Αυτό είναι το μέτρο που ελήφθη στην Αυστραλία. Να πω, καταρχήν, ότι υπήρχε μία μέτρηση – επειδή αναφέρατε πρώτα τα κινητά τηλέφωνα στο σχολείο-, το 86% των συμπολιτών μας (το είχατε μετρήσει στο κανάλι σας) ήταν υπέρ αυτής της απόφασης. Νομίζω ότι αυτό δείχνει και γιατί τηρείται αυτό απαρέγκλιτα εντός του σχολείου. Έχουμε 72% που συμφωνεί με τα social media.  

Εγώ θέλω να σας πω κάτι που ίσως έχει και έναν χαρακτήρα είδησης. Χθες, καταρχήν, συναντήθηκα με τον πρόεδρο της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, τον κύριο Μενουδάκο και τους συνεργάτες του. Υπάρχει ένα πολύ ωραίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο η Αρχή μάς δίνει και θα βάλουμε στα σχολεία τώρα για το πώς τα παιδιά καταρχήν θα διαχειρίζονται τους εαυτούς τους και τις σχέσεις τους στον ψηφιακό κόσμο. Δηλαδή, για να το πω απλά: σου στέλνει μήνυμα ένας άγνωστος και είσαι ένα παιδί 15 ετών. Τι απαντάς; Πώς θα αντιδράσεις; Τι λες στους γονείς σου; Τι λες στο σχολείο; Πώς πρέπει να αντιδράσεις; Πώς χειρίζεσαι τις φωτογραφίες σου; Πώς χειρίζεσαι το τι γράφεις στα social media; Όλα αυτά τα πράγματα τα οποία είναι απλά και καθημερινά…. Εγώ είμαι γονιός, αυτό με απασχολεί. Απασχολεί όλους τους γονείς που το βλέπουν. 

Ναι. Θα μπει μάθημα στο σχολείο. Θα μπει εντός μαθήματος. Θα υπάρχει ειδικό υλικό. Σε πρώτη φάση είναι ένα παιχνίδι το οποίο θα μπει στο σχολείο. Θα είναι στο μάθημα της Πληροφορικής. Οι καθηγητές της Πληροφορικής θα μπορέσουν να το διδάξουν. Είναι πλήρως καταρτισμένοι και θα υπάρξει και αντίστοιχη επιμόρφωση. Είναι απλά πράγματα, απλά ερωτήματα. 

ΓΠ: Ξέρετε γιατί το λέμε; Γιατί μερικές φορές αδικούμε και τους δασκάλους και τους καθηγητές. Δεν έχουν ειδική εκπαίδευση. 

ΥΠ: Υπάρχουν προγράμματα επιμόρφωσης… 

ΓΠ: …επιμόρφωσης για το πώς θα πρέπει να συμπεριφερθούν εάν αντιληφθούν ότι ένα παιδί έχει πρόβλημα. 

ΥΠ: Κάποια πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα.. 

ΓΠ: Δηλαδή, με αφορμή και αυτό που έγινε στα σχολεία των παιδιών, -είναι εξόφθαλμο θα μου πείτε αυτό- αλλά η συμπεριφορά ενός παιδιού στο σχολείο το οποίο μπορεί να είναι απομονωμένο, μαζεμένο… 

ΓΓ: Είναι καθρέφτης του τι συμβαίνει, του τι περνά στην καθημερινότητά του. 

ΑΝΔΡΙΑΝΝΑ ΖΑΡΑΚΕΛΗ (ΑΖ): Οι γονείς είναι ψηφιακοί μετανάστες. Να καταλάβει τώρα ο γονιός, να εξηγήσει στο παιδί πώς θα πρέπει να απαντάς. 

ΓΠ: Ναι, όμως όταν έχεις τέτοιες περιπτώσεις. 

ΥΠ: Τέτοια πράγματα όμως θα πρέπει να τα διδάσκουμε. Δηλαδή, στο σχολείο…  

ΑΖ: Εννοείται, να αλλάξει γενικά η φιλοσοφία. 

ΜΑΓΚΥ ΔΟΥΣΗ (ΜΔ): Ενδεχομένως και σε ό,τι λέτε Υπουργέ υπήρχε – υπάρχει ο ψυχολόγος στα σχολεία. 

ΥΠ: Βεβαίως. 

ΜΔ: Είναι κάτι το οποίο πρέπει να διευρυνθεί, να είναι σε κάθε σχολείο. 

ΥΠ: Είναι όπως το λέτε. Έχουμε ξεκινήσει από έναν αριθμό ψυχολόγων το 2019 ο οποίος ήταν πολύ χαμηλός και τώρα έχουμε υπερδιπλασιάσει τους ψυχολόγους και τους κοινωνικούς λειτουργούς. Θα ήθελα προσωπικά και με βάση τις δυνατότητες που έχουμε να φτάσει το 100% κάλυψη. Έχετε απόλυτο δίκιο. Αλλά σε κάθε περίπτωση, κάποια πολύ βασικά πράγματα: τι πρέπει να θυμάται ένα παιδί εν τέλει από το σχολείο; Δεν πρέπει να θυμάται τέτοιου τύπου πράγματα; Ή να ξέρει κάποια βασικά για το πώς θα αντιδράσει σε τέτοιου τύπου προκλήσεις; Άρα, αυτό είναι ένα πράγμα. 

Το δεύτερο είναι αμιγώς η ερώτηση που μου κάνατε. Το πώς πρέπει δηλαδή να χειριστούμε το ζήτημα με τα social media. Γιατί; Υπάρχει ένα βιβλίο, το οποίο ξέρω ότι έχει επηρεάσει πολύ προσωπικά τον Πρωθυπουργό – το διάβασε το καλοκαίρι, έτυχε να το διαβάσω και εγώ το καλοκαίρι- το οποίο περιελάμβανε ένα από τα τέσσερα μέτρα που έλεγε, ήταν αυτό για τα κινητά στα σχολεία. Τα υπόλοιπα μέτρα αφορούν πότε θα πρωτοπάρει ένα παιδί ένα smartphone και πότε θα πρώτο-μπει στα social media. Αυτά είναι τα τρία και το τέταρτο πράγμα που λέει αυτό το βιβλίο, ποιο είναι; Ότι κάνουν/κάνουμε οι γονείς μία υπερ-ρύθμιση, μία υπερπροστασία των παιδιών στον φυσικό κόσμο. Δηλαδή εκεί που η δική μου η γενιά ή οι πιο παλιές γενιές από εμένα θα πηγαίναμε μέχρι την πλατεία, θα πηγαίναμε μέχρι το περίπτερο. Τώρα ένας γονιός είναι πολύ πιο συντηρητικός στο να αφήσει ένα παιδί να το κάνει αυτό. Ενώ συμβαίνει τελείως το αντίθετο στον ψηφιακό κόσμο. Στον ψηφιακό κόσμο μπορεί ένα παιδί να είναι τελείως ευάλωτο. 

ΓΓ: Άρα, κύριε Υπουργέ, εξετάζεται μία πλατφόρμα για να ελέγχεται αυτή η πρόσβαση; 

ΥΠ: Υπάρχει μια σκέψη λοιπόν, το είπε ο κύριος Παπαστεργίου τις τελευταίες ημέρες και έχει ειπωθεί κεντρικά από την Κυβέρνηση, είναι μέτρο που πρέπει να υπάρξουν πανευρωπαϊκές αποφάσεις αυτό, για να γίνει σωστά. Αλλά σε πρώτη φάση εξετάζεται μία εφαρμογή η οποία θα εγκαθίσταται από τους γονείς σε ένα κινητό τηλέφωνο και ουσιαστικά θα μπλοκάρει την πρόσβαση – με βάση την ηλικία – στα παιδιά στα κοινωνικά μέσα. Αλλά για να γίνει αυτό θέλει την αρωγή του γονιού και του εκπαιδευτικού. 

ΑΖ: Το παιδί θα αντιδράσει πάρα πολύ. Δηλαδή να μάθουν τα παιδιά ότι συμβαίνουν αυτά και η ηλικία που πρέπει να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο να είναι συγκεκριμένη. 

ΓΠ: Τώρα τι λέμε όμως; Τώρα σχεδόν πριν ακόμα μιλήσουν καλά – καλά τα παιδιά ξέρουν να χρησιμοποιούν το κινητό. Μου έκανε εντύπωση: παιδάκι, ένα κοριτσάκι 16 -17 μηνών ξέρει την κίνηση που κάνουμε για να αλλάξουμε στο κινητό…

ΥΠ: Η πιο αστεία εικόνα σε αυτό που λέτε ποια είναι; Έχω δει την κόρη μου να είναι πάνω από μία εφημερίδα και να προσπαθεί με τα δάχτυλά της να κάνει zoom στην εικόνα, σαν να είναι ipad πάνω στην εφημερίδα. Αυτό κάτι δείχνει και πρέπει να παρέμβουμε συνολικά πάνω σε αυτό. Για αυτό και πιστεύω ότι η απόφαση -ενώ ξέρετε ότι αγαπώ πολύ την Τεχνολογία γιατί θεωρώ ότι μπορεί να πραγματικά να ενδυναμώσει τον άνθρωπο, να μειώσει τη γραφειοκρατία- τα κινητά στα σχολεία είναι άλλο πράγμα. Και ακριβώς για αυτόν τον λόγο πήραμε αυτή την απόφαση. 

ΓΠ: Το παιδί είναι περισσότερο από τη μισή ημέρα στο σχολείο. Είναι πολύ περισσότερο χρόνο με τους δασκάλους και στο σχολείο από ότι είναι με τους γονείς και έχουν αλλάξει τα πράγματα και για τα παιδιά μας. Μέχρι τώρα το ενδιαφέρον ήταν για το εκπαιδευτικό μας σύστημα και οι αλλαγές του εκπαιδευτικού μας συστήματος, ίσως πρέπει να μπούμε και στην ψυχή των παιδιών. Το πρωτοσέλιδο θέμα της «Απογευματινής» δίνει συγκλονιστικά στοιχεία τα οποία δίνει η διευθύντρια της εντατικής μονάδας στο «Αγία Σοφία», το νοσοκομείο «Παίδων». Ακούστε τι λέει: Τρία παιδιά καταλήγουν σε κάθε εφημερία στο νοσοκομείο έπειτα από απόπειρες αυτοκτονίας, αυτοτραυματισμούς, νευρική ανορεξία ή άλλα σοβαρά ψυχικά προβλήματα». Τα social media παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο πάνω σε αυτό.

ΥΠ: Τεράστιο.

ΓΠ: Οι ευθύνες της οικογένειας τεράστιες, του σχολικού περιβάλλοντος και εκεί τεράστια η ευθύνη. Κάτι πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί. 

ΥΠ: 100%, ακριβώς για αυτόν τον λόγο, εγώ θα σας πω ότι είναι ένα θέμα το οποίο αφορά προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Έχει τύχει να το συζητήσω πολλές φορές μαζί του. Αυτά τα στοιχεία τα οποία περιγράφετε συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο που σας είπα πριν. Πήραμε την πρώτη απόφαση που αφορούσε τα σχολεία, νομίζω ότι πρέπει τώρα να κάνουμε όλες τις άλλες πρωτοβουλίες για να προστατέψουμε το κάθε παιδί.

ΓΠ: Ακόμα και αυτό το οποίο είδα, το οποίο μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις αλλά εάν γίνει σωστή επιλογή είναι καλό. Δηλαδή, τι; Ανακοινώθηκε, λέτε, η λίστα με τα λογοτεχνικά βιβλία που θα δοθούν σε όλους τους μαθητές. Αυτή η λίστα με τα λογοτεχνικά βιβλία πραγματικά μπορεί να ανοίξει δρόμους, να φωτίζει ορίζοντες, να δώσει πρότυπα στα παιδιά μας. Πρέπει να γίνει αυστηρή επιλογή αυτών των λογοτεχνικών βιβλίων. Δεν ξέρω κορίτσια εάν συμφωνείτε. 

ΑΖ: Ναι, ναι, απόλυτα. 

ΜΔ: Ναι, και κάτι που λείπει είναι ότι σήμερα τα παιδιά και η δική μου η γενιά, είμαστε γενιές που έχουν μάθει να διαβάζουμε όλο και λιγότερο. Εδώ βέβαια να είναι σύμμαχος και η τεχνολογία και εάν είναι φιλικό -ένα e-book ενδεχομένως να ήταν μια επιλογή. 

ΥΠ: Θα είναι ηχητικά κι όλας, αυτό μπορώ να σας το πω. Δεν το έχω ανακοινώσει, μπορώ να το πω τώρα. Έχουμε συμφωνήσει με σπουδαίους καλλιτέχνες να ηχογραφήσουν αυτά τα βιβλία για να μπορούν να είναι και ηχητικά και να μπορούν και να τα ακούνε στο σπίτι. Έχει γίνει μία επιλογή από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, εγώ θα πω ότι για πρώτη φορά μπαίνει πλήρες βιβλίο στα σχολεία. Τόσα χρόνια, τόσες δεκαετίες, το θυμάστε από το μάθημα της Λογοτεχνίας που είχαμε κάνει όλοι, ήταν αποσπάσματα. Δεν θα σας πω ότι αυτή η λίστα που έφτιαξε το Ινστιτούτο  Εκπαιδευτικής Πολιτικής είναι η μία και μοναδική αλήθεια. Θα σας πω ότι είναι ένα πρώτο βήμα με πολύ καλά βιβλία. Είναι βιβλία χωρίς πνευματικά δικαιώματα, μοιραία, για να μπορέσουμε να το διαχειριστούμε γρήγορα χωρίς να κάνουμε πολλούς διαγωνισμούς και πολλές ενέργειες. Θα επενδύσουμε και στις σχολικές βιβλιοθήκες, που είχαν γίνει μεγάλες επενδύσεις πριν από 20 χρόνια, για να μπορέσουμε να έχουμε πιο πολλά βιβλία στα σχολεία. Πιστεύω ότι πρέπει τα παιδιά να πάρουν το βιβλίο στα χέρια τους. 

ΓΓ: Θα είναι σαν δανειστική βιβλιοθήκη ή θα είναι;

ΥΠ: Δανειστική. Θα δοθούν ένα με δύο βιβλία σε κάθε παιδί, κάθε χρόνο, από μία λίστα Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών που διάλεγε το ΙΕΠ, αυτά είναι συγκεκριμένα βιβλία, και από εκεί και πέρα θα υπάρξει και βιβλιοθήκη που θα διαλέγει το παιδί. 

ΓΠ: Λοιπόν, τι είναι αυτό το διεθνές απολυτήριο το οποίο ακούσαμε; Δηλαδή, τι μορφή θα είναι; Εγώ που είμαι της παλιάς σχολής, ακούμε διεθνές απολυτήριο το οποίο λέτε ότι θα ξεκινήσει πιλοτικά σε πέντε πρότυπα Λύκεια σε όλη τη χώρα. 

ΥΠ: Το Διεθνές Απολυτήριο είναι ένα σύστημα πρόσβασης σε Πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Είναι το IB. Αυτό σήμερα εφαρμόζεται σε ιδιωτικά σχολεία στην Ελλάδα, νομίζω είναι περίπου 13 εάν δεν κάνω λάθος, θα πάει και στα πρότυπα σχολεία. Θα πάει για αρχή σε τουλάχιστον πέντε πρότυπα σχολεία. 

ΓΠ: Γιατί μόνο στα πρότυπα;

ΥΠ: Σε πρώτη φάση θα πάει στα πρότυπα, γιατί πρέπει πάντα να τεστάρουμε την όλη διαδικασία πώς μπορεί να λειτουργήσει και πώς μπορεί να διεξαχθεί στο σύστημα. 

ΓΠ: Ξέρετε γιατί; Γιατί τα ιδιωτικά σχολεία είχαν πελατεία εξαιτίας του IB.

ΥΠ: Εμείς θέλουμε σε πρώτη φάση να πάει σε όλα τα πρότυπα. Να πω όμως εδώ κάτι εάν μου επιτρέπετε για να προλάβω τη σκέψη σας. Από πότε έχει νομοθετηθεί αυτό; Ξέρετε; Έχει πρώτο-νομοθετηθεί το 1995. Ότι αυτό μπορούσε να μπει στα ιδιωτικά και σε όλα τα δημόσια σχολεία. Από το 1995 μέχρι σήμερα αξιοποιήθηκε η διάταξη μόνο για τα ιδιωτικά σχολεία. Δεν έχει έρθει κανείς να το εφαρμόσει στα δημόσια σχολεία. Οπότε εμείς ξεκινάμε – επειδή αυτό έχει ένα κόστος και επίσης δεν είναι μόνο μια πολιτική απόφαση, έχει μία λίστα κριτηρίων ο διεθνής οργανισμός αυτός για να μπορέσει να σε εντάξει. Θέλει ενάμιση χρόνο για να μπορέσει να το κάνει. Τόσα χρόνια δεν έγινε. Θα πάμε να το εφαρμόσουμε σε κάποια σχολεία να δούμε πώς δουλεύει, πιλοτικά, και μετά θα το κλιμακώσουμε. Εγώ λέω καταρχήν να το πάμε σε όλα τα πρότυπα. Είμαστε ανοιχτοί και σε άλλα. 

ΜΔ: Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν τριών ταχυτήτων σχολεία. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να δούμε. Διότι υπάρχουν τα ιδιωτικά τα οποία το εφαρμόζουν χρόνια και το ξέρουμε, τώρα λέτε για τα πρότυπα και τα δημόσια είναι τρίτης επιλογής σχολεία; 

ΥΠ: Όχι, όχι, καθόλου. Ίσα-ίσα. Εφαρμόζουμε πράγματα και τεστάρουμε πράγματα. Έχουμε και τα πειραματικά, όπως ξέρετε, που δουλεύουμε και κοιτάζουμε τι άλλο μπορεί να γίνει. Αλλά εγώ θα σας πω κάτι. Είμαι υπέρ του πειραματισμού σε αυτό το πράγμα. Είμαι υπέρ του να τεστάρουμε πράγματα. Είμαι υπέρ του να βλέπουμε τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα, γιατί εάν μπούμε σε μία διαδικασία διαρκώς να μην κουνάμε τίποτα στην εκπαίδευση, ακριβώς επειδή ψάχνουμε την τέλεια λύση για τα πάντα αυτό είναι και μία λογική η οποία μας έχει εγκλωβίσει σε πράγματα. 

ΜΔ: Πανελλαδικές εξετάσεις. 

ΓΓ: Με τα ίδια μαθήματα θα είναι κύριε Υπουργέ;

ΥΠ: Το IB έχει συγκεκριμένα μαθήματα. Και στα ιδιωτικά σχολεία που εφαρμόζεται και να το πω για όσους μας ακούνε έχει τη δυνατότητα ένας μαθητής να πάει να κάνει τις Πανελλαδικές Εξετάσεις κλασικά, έχει τη δυνατότητα να πάει και στο IB. Αυτή λοιπόν η διπλή δυνατότητα θα πάει και στα πρότυπα. Τώρα, ακούγεται ωραίο να πούμε: να πάει παντού σε όλο τον κόσμο; Ναι. Η συζήτηση όμως είναι ότι θέλουμε να κάνουμε όσο πιο πολλά πράγματα μπορούμε. Πρέπει το ίδιο σκεπτικό να σταματήσει να λειτουργεί σε όλα τα πράγματα. 

ΜΔ: Αλλαγές στις Πανελλαδικές εξετάσεις μελετάτε; Υπάρχει μια σκέψη εκσυγχρονισμού;  

ΓΠ: Κάθε χρόνο τα παιδιά όταν ερχόταν ένας καινούργιος Υπουργός έβλεπαν και μία αλλαγή. 

ΥΠ: Δεν έχουν υπάρξει αλλαγές τα τελευταία χρόνια. 

ΓΠ: Όχι, τώρα τελευταία, όχι. 

ΜΔ: Εκσυγχρονισμό θα πω κύριε Υπουργέ 

ΓΠ: Μην κάνετε επαναστατικές αλλαγές και μας ταράξετε τα παιδιά μας.

ΥΠ: Εγώ θα σας πω κάτι άλλο. Αλλαγές για τις αλλαγές δεν θα δείτε. Ότι είμαστε όμως ανοιχτοί στο να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα στα πάντα, εγώ το ξέρετε προσωπικά είμαι διατεθειμένος να ακούσω την κάθε καλή ιδέα από όπου και εάν προέρχεται και να την υιοθετήσω με παρρησία και εγώ και οι συνεργάτες μου. Θέλουμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα. Και να πω γιατί πολύ γρήγορα; Ήμουν στην Αίγυπτο Δευτέρα και Τρίτη. Πήγαμε στην Αλεξάνδρεια με τους συνεργάτες μου και στο Κάιρο. Και συζητούσαμε με τους δύο Αιγύπτιους ομολόγους μου (είναι δύο τα Υπουργεία το Παιδείας εκεί, ένα για τα Πανεπιστήμια, ένα για τα σχολεία) και υπάρχουν πράγματα όπως τα παραρτήματα, όπως τα ξένα Πανεπιστήμια που θα έρθουν εδώ, όπως αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση με ΣΔΙΤ, όπως την πολυτυπία στην εκπαίδευση που όλα αυτά τα πράγματα τα οποία εμείς ακόμη τα συζητάμε, υπάρχουν χώρες, εγώ δεν θα πω η Γαλλία ή η Γερμανία, η Αίγυπτος τα κάνει. Οπότε, ξέρετε, δεν μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ή την ψευδαίσθηση ότι εάν σα χώρα στρουθοκαμηλίσουμε και κάνουμε τα ίδια και τα ίδια, τα πράγματα θα πάνε καλά. 

ΓΠ: Με μία προϋπόθεση ότι δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τη δημόσια εκπαίδευση. 

ΥΠ: Μα αυτός είναι ο πυρήνας. Αλλά βλέπετε τι λέει και η «Καθημερινή» σήμερα στο πρωτοσέλιδό της; Έχει την διεθνοποίηση των ελληνικών Πανεπιστημίων να προκύπτει κυρίως από τα δημόσια Πανεπιστήμια, όπως είχαμε πει, ας μου επιτρέψετε, όπως είχα πει. Θα γίνει και από τα παραρτήματα αλλά κυρίως θα γίνει από τα Δημόσια Πανεπιστήμια λέγαμε. Και βλέπατε τώρα ότι έρχονται κορυφαία ξένα Πανεπιστήμια. Η λίστα που κατατέθηκε χθες, που δεν θα πω άλλα ονόματα από αυτά γιατί θέλουμε πρώτα να τα αξιολογήσουμε, είναι κορυφαία των ξένων Πανεπιστημίων. 

ΓΠ:  Διότι ο φόβος ήταν μήπως έρθουν τίποτα της συμφοράς. 

ΥΠ: Τα κορυφαία θα έρθουν μέσα από τα Δημόσια πρωτίστως. 

ΓΠ: Μάλιστα. Κάτι θέλεις να πει τελευταίο για να τον αποχαιρετίσουμε, πολλά θα μπορούσαμε να πούμε. 

ΜΔ: Θα μπορούσα να πω πάρα πολλά. Θα σταθώ σε αυτό που είπες εσύ Γιώργο ότι πρέπει να είναι ο πυρήνας η δημόσια εκπαίδευση όχι στην Τριτοβάθμια που όντως είναι για μία σειρά από λόγους αλλά και από το σχολείο. Δηλαδή, παρακαλώ τον Υπουργό: το IB και στα δημόσια σχολεία. Είναι τριών ταχυτήτων τα σχολεία και το ξέρουν όλοι. 

ΥΠ: Το ΙΒ, όπως είπα, νομοθετήθηκε με καλές προθέσεις το 1995 και η διάταξη αυτή, η οποία ήταν φαινομενικά καλών προθέσεων, έμεινε μόνο στα ιδιωτικά σχολεία. Και έρχεται αυτή η Κυβέρνηση να το πρωτοβάλει στα δημόσια. Θα γίνει λοιπόν σε όσο πιο πολλά, όσο πιο γρήγορα. Αυτό μπορώ να σας το εγγυηθώ. 

ΓΠ: Να σας ευχαριστήσουμε

ΥΠ: Και εγώ.