Κυρίες και κύριοι σύνεδροι,
Κύριε πρόεδρε της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου,
Φίλες και φίλοι,

51 χρόνια Δημοκρατίας, 51 χρόνια Νέας Δημοκρατίας, 51 χρόνια ΟΝΝΕΔ και σήμερα, ειδικά με αφορμή τα γενέθλια του κόμματός μας, της Νέας Δημοκρατίας, ανεβαίνω σε αυτό το βήμα και θέλω να μοιραστώ μαζί σας πέντε σκέψεις.

Η Νέα Δημοκρατία ήταν πάντα ένα κόμμα ανοιχτό. Ένα κόμμα το οποίο ενσωματώνει, ένα κόμμα το οποίο σε κάθε στιγμή της ελληνικής ιστορίας και σε κάθε κρίση που κλήθηκε να διαχειριστεί -από τις εθνικές στιγμές του 1974 μέχρι την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας και το σήμερα- προσπαθούσε πάντα να προσθέτει και να μην αφαιρεί, να πολλαπλασιάζει και να μην διαιρεί, διαρκώς να αναπτύσσει και να μεγαλώνει τον εαυτό του και να αντιλαμβάνεται την πολιτική σαν μια συνθήκη προοπτικής και όχι καταγωγής, τιμώντας έτσι το μελάνι της ιδρυτικής διακήρυξής της, δια χειρός Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Αυτή ήταν και είναι η δύναμή της, αυτό την κράτησε όρθια ως κόμμα τα χρόνια της κρίσης και αυτό είναι που σήμερα της επιτρέπει να κυβερνά σε δεύτερη θητεία και να διεκδικεί μια τρίτη υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η δεύτερη σκέψη είναι ότι σήμερα ζούμε στον κόσμο του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Αυτό το «ανήκομεν εις την Δύσιν» είναι καθοριστικό για το πεπρωμένο της χώρας μας. Γιατί ναι, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνέβαλε και επέβαλε το εθνικό, το γεωπολιτικό και το οικονομικό μας πεπρωμένο. Ζούμε στην Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία, ζούμε στο Σύνταγμα το οποίο ο ίδιος σφυρηλάτησε και δόμησε και ζούμε σε μια χώρα όπου πραγματικά η Ευρώπη ήταν και είναι το πεπρωμένο μας. Δεν μπορούμε να φανταστούμε την Ελλάδα διαφορετικά. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τους εαυτούς μας διαφορετικά.

Κρίθηκε αυτό σε πάρα πολύ δύσκολες στιγμές, όπου ακόμη και σήμερα οι εταίροι μας, μας λένε σε όλη την Ευρώπη ότι «αν είχαμε κληθεί να ζήσουμε τα ίδια τα οποία ζήσατε εσείς, θα είχαμε γονατίσει». Δείτε τη Γαλλία σήμερα τι δυσκολίες έχει. Και όμως η Ελλάδα κρατήθηκε στα δύσκολα χρόνια με τη σφραγίδα αυτής της παράταξης -και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση- και μπόρεσε να μείνει μέσα στους κόλπους της Ευρώπης και σήμερα να αναπτύσσεται εντός της Ευρώπης.

Τρίτον, εκτός από τον προσανατολισμό στην Ευρώπη και στη Δύση, υπάρχει και κάτι άλλο στο DNA αυτής της παράταξης: Η ιδεολογία της πράξης. Η ταχύτητα στη λήψη των αποφάσεων.

Επειδή είστε εδώ πολλά νέα παιδιά, σας καλώ όλες και όλους να διαβάσετε το τι συνέβη εκείνο το καλοκαίρι του 1974 μέχρι να φτάσουμε στο Σύνταγμα του 1975. Νομίζω ότι κάθε φοιτητής πρέπει να το διαβάσει, κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας, γιατί μέσα σε λίγες εβδομάδες ο Καραμανλής άλλαξε το πεπρωμένο της χώρας.

Η ίδια ιδεολογία, η ίδια αντίληψη της ταχύτητας στις αλλαγές είναι αυτό το οποίο σήμερα κυριαρχεί σε αυτή την κυβέρνηση και έτσι ερχόμαστε και μπορούμε να κάνουμε πράγματα, τα οποία μέχρι πρότινος φάνταζαν αδύνατα, να γίνονται όχι απλώς εφικτά, αλλά αναπόφευκτα.

Δεν πιστεύαμε ότι ποτέ στην Ελλάδα θα αποκτήσουμε ψηφιακό κράτος. Ζούμε σήμερα στην Ελλάδα του gov.gr. Ζούμε στην Ελλάδα που το φορολογικό σύστημα αλλάζει -το περιέγραψε χτες ο Πρωθυπουργός- και έρχεται να μηδενίσει τον φόρο για νέα παιδιά μέχρι 25 ετών, για 70.000 παιδιά. Που έρχεται να αλλάξει το φορολογικό σύστημα με βάση το δημογραφικό. Και που ναι,  -και εδώ έρχομαι στην 4η παρατήρηση- βλέπει αυτή η παράταξη -και εδώ θα μιλήσω για την ΟΝΝΕΔ- τις ιδέες της να δικαιώνονται μέσα στον χρόνο.

Ως Υπουργός Παιδείας εισηγήθηκα τον νόμο για την απελευθέρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και για τη δημιουργία των μη κρατικών πανεπιστημίων στην πατρίδα μου. Ήταν μία πρόταση της ΟΝΝΕΔ από τη δεκαετία του 1980 και βλέπω με μεγάλη συγκίνηση εδώ τους συμφοιτητές μου -με τους οποίους δεν πιστεύουμε πάντα τα ίδια πράγματα- να συναντιόμαστε σήμερα όλοι, συστρατευμένοι, στο κοινό πεπρωμένο αυτής της χώρας, το οποίο είναι προσανατολισμένο μπροστά και όχι πίσω. Γιατί η πολιτική είναι, εν τέλει, πάντα, μια συνθήκη προοπτικής.

Οι ιδέες αυτές δικαιώθηκαν γιατί κέρδισαν. Με μια καθυστέρηση, ενδεχομένως, γιατί ήμασταν η προ-τελευταία χώρα στον κόσμο που δεν είχε μη κρατικά πανεπιστήμια, τώρα έχει μείνει μια. Αλλά αυτό μας κάνει αυτή τη στιγμή να αντιλαμβανόμαστε το πλέγμα των εκκρεμοτήτων που έχουμε μπροστά μας.

Και εδώ έρχομαι στην πέμπτη και τελευταία παρατήρηση: όσα έχουμε μπροστά μας είναι πολλά, είναι πάρα πολλά. Έχουμε προκλήσεις τεχνολογικές, έχουμε την επέλαση της τεχνητής νοημοσύνης, έχουμε προκλήσεις δημογραφικές. Οι θάνατοι στη χώρα μας είναι σχεδόν διπλάσιοι από τις γεννήσεις. Είναι μια τεράστια εθνική, γεωπολιτική και υπαρξιακή πρόκληση το να αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό. Έχουμε γεωπολιτικές προκλήσεις μπροστά μας, έχουμε και εθνικές. Γιατί βλέπουμε ταυτόχρονα όλους εκείνους οι οποίοι οδήγησαν τη χώρα στην αστάθεια την προηγούμενη δεκαετία, σήμερα να αφυπνίζονται. Να ελπίζουν ότι μπορούν να ξαναβάλουν τη χώρα πάλι σε τροχιά αστάθειας.

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η ευθύνη η δική μας. Γιατί, ναι, μέσα στις προκλήσεις οφείλουμε η γενιά μας -ας μου επιτραπεί να το πω ποιητικά, αν και μεγαλύτερος- οι γενιές μας να αντιληφθούν την ευθύνη τους και το χρέος τους να μην ξαναγυρίσει η χώρα εκεί από όπου την πήραμε. Οι γενιές μας, φίλες και φίλοι, παρέλαβαν έναν λογαριασμό από τις προηγούμενες. Παρέλαβαν ένα χρέος.

Εμείς έχουμε την ευθύνη να περάσουμε στην επόμενη γενιά τον πυρσό μιας χώρας η οποία μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα. Έχουμε την ευθύνη να κάνουμε τη χώρα μας καλύτερη. Έχουμε την ευθύνη η Ελλάδα των παιδιών μας να είναι καλύτερη από την Ελλάδα τη δική μας.

Και γι’ αυτό ακριβώς διεκδικούμε μία τρίτη ιστορική θητεία. Όχι για το «εκλέγεσθαι», όχι για να γραφτεί κάτι σε ένα βιβλίο στατιστικής, αλλά για το «κυβερνάν». Γιατί έχουμε ακόμη πολλά πράγματα μπροστά μας. Πρέπει να γίνουμε διαρκώς καλύτεροι, διαρκώς γρηγορότεροι, διαρκώς αποτελεσματικότεροι και να κατακτήσουμε όλα εκείνα τα οποία μπορούν να κατακτηθούν από αυτό τον τόπο, μπορούν να κατακτηθούν από αυτό τον λαό.

Είναι απολύτως εφικτό. Έχουμε μεγάλη δουλειά μπροστά μας.

Η ΟΝΝΕΔ διαρκώς εργάζεται σε αυτή την κατεύθυνση και υπό τον Παύλο Μαρινάκη και υπό τον Ορφέα Γεωργίου, τον οποίο θέλω να συγχαρώ και να του πω ότι θα είμαστε δίπλα του. Και θέλω, για ακόμη μια φορά, να σας καλέσω όλες και όλους να πετύχουμε αυτή την ιστορική τρίτη θητεία υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Να πάμε πόλη-πόλη, χωριό-χωριό, πόρτα-πόρτα και να πετύχουμε όλα εκείνα για τα οποία έχουμε το χρέος να πάμε την Ελλάδα μπροστά.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.